“Ik ben altijd al bezig geweest met creëren. Tekenen, schilderen. Ik heb er mijn vak van gemaakt. Ruim 12 jaar geleden kwam ik in aanraking met porselein schilderen. Dit was weer heel wat anders dan aquarelleren op papier. Ik vond het zo leuk, dat ik er lessen in volgde en al snel een oven kocht om zelf te kunnen afbakken. Een paar vriendinnen zeiden: ‘Kun je dat ons niet een keer leren?’ Zo ben ik aan de keukentafel gestart. Dat vond ik eigenlijk zo leuk, dat we besloten de garage om te bouwen tot atelier. Dat had wel wat voeten in de aarde. Er moest een toilet komen en een keukenblok. Dit jaar geef ik al weer 10 jaar les, een jubileum dus!

Ik hoor mensen weleens zeggen: ‘Hè, het is morgen weer maandag, ik moet werken’. Dat heb ik dus niet. Ik heb van wat ik leuk vind om te doen mijn werk gemaakt: creëren en met mensen werken. Mensen komen in mijn atelier tot rust. Ik vind het fijn om dat mensen te kunnen geven. En om te luisteren naar hun verhalen. Ook al komt iemand hier één keer per jaar, een jaar later kan ik me nog herinneren wat er speelde.

Ik wil me graag ontwikkelen, steeds beter worden en dingen leren. Door mijn oven kwam ik in contact met klei. Ik had wat kleine porseleinen plaatjes en dacht ‘dat kan ik zelf ook wel maken’. Dat ging niet zo vanzelfsprekend. Ik kwam erachter dat met klei werken echt een ambacht is dat je moet leren. Na de Kleiacademie in Amsterdam volg ik nu de keramiekopleiding in Gouda. Met klei kun je uit het niets iets creëren. Dat vind ik er zo mooi aan. En dat geef ik dan ook graag door aan mensen in mijn atelier.”

Tekst: Judith Roeleveld, foto: Patricia Lotens