“Vrienden die ik al dertig jaar ken, hebben me deze periode erg gesteund. Ik werkte als manager in de drankenhandel maar werd wegens een reorganisatie ontslagen. En dan sta je dus opeens op straat. Dat is heel raar. Het eerste jaar wilde ik gewoon weer aan het werk, het maakte me niet zoveel uit als wat, maar dat lukte niet. Vrienden zagen dat ik geen baan kon vinden en moedigden me aan om het ontslag als een kans te zien. Ik begon me te realiseren dat ik iets heel nieuws kon proberen.

 
Ik had altijd al interesse in de Eerste en Tweede Wereldoorlog en daarom werd ik vrijwilliger bij het Nationaal Militair Museum. Gastheer, mensen rondleiden. Ik zie regelmatig bezoekers met een militair verleden. Een opa met z’n kleinzoon en opa vertelt dan z’n verhalen en laat zien in welke tank hij vroeger reed. Dan zie je die mensen glunderen.

 
Daarnaast voelde ik een sterke interesse in het vak van uitvaartverzorging. Ik heb met mensen gepraat, snuffelstages gedaan, ik startte met een opleiding en opeens viel alles op z’n plek. Ik werk nu op oproepbasis bij Uitvaartverzorging A. van Pijpen. De combinatie van het verzorgen van de overledene en ervoor zorgen dat de nabestaanden een fijn afscheid hebben waar ze met een goed gevoel op terug kijken, dat is wat ik mooi vind. Ik ben sociaal en empatisch. En dat heb je wel nodig in dit vak.”

Tekst: Marlies Wegerif, foto: Hilde Sneep